- سفر را بیشک امروزه با اتومبیل می-کنند، با این گمان که خوشایندتر می-شود.
- خواهیم دید که سفری با این وسیله، حتی به تعبیری حقیقی-تر است زیرا بدین گونه درجاتِِ گوناگونِ تغییرِ چهره-ی زمین را از نزدیک-تر، به حالتی بی-واسطه و خودمانی-تر، دنبال می-کنیم.
- اما در نهایت، لذتِ خاصِ سفر در این نیست که آدم بتواند هرگاه خسته شد بایستد و پیاده شود، بل در این که تفاوتِ میانِ هنگامِ آغازِ سفر و هنگامِ رسیدن نه هر چه نامحسوس-تر، که هر چه ژرف-تر باشد، و آن را با همه-ی کلیت و یکپارچگی-اش، به همان-گونه حس کنیم که در ذهنِ ما داشت هنگامی که تخیلمان ما را با یک جهش از جایی که در آن زندگی می-کردیم به قلبِ یک جای دلخواه می-برد، جهشی که به چشمِ ما بیشتر نه از آن رو معجزه-وار می-آمد که مسافتی را می-پیمود بلکه چون دو جای مشخصِ زمین را، با دو فردیتِ جداگانه به هم می-پیوست و ما را از نامی به نامی دیگر می-برد.
در جستجوی زمان از دست رفته (جلد 2) - در سایه-ی دوشیزگان شکوفا - مارسل پروست - ترجمه مهدی سحابی