نشر شدت

• در حالی که در فازِ اولیه‌ی انباشتِ سرمایه‌دارانه «اقتصادِ سیاسی در پرولتر فقط کارگری می‌بیند» که باید حداقلِ لازم را برای حفظ نیروی کارِ خود دریافت کند، بی‌آن‌که هرگز او را «با تفریحات‌اش، با انسانیت‌اش» در نظر بگیرد، همین که درجه‌ی وفورِ حاصل در تولیدِ کالاها اضافه همکاریِ کارگر را مبرم می‌سازد، این طرزِ تفکرِ طبقه‌ی مسلط هم واژگونه می‌شود.
• با این کارگر، که ناگهان از تحقیر تامی که با تمامِ مقرراتِ سازمانی و مراقبت از تولید آشکارا به او فهمانده می‌شد مبرا گشته، هر روز بیرون از این تولید، زیرِ نقابِ مصرف‌کننده، ظاهرا مثلِ یک آدمِ بزرگ و بالغ، با نزاکت و خوش‌خدمتی رفتار می‌شود.
• پس انسان‌دوستی کالا «تفریحات و انسانیت» کارگر را به عهده می‌گیرد، آن هم به این دلیلِ ساده که اقتصاد سیاسی اکنون می‌تواند و می‌باید به حیثِ اقتصاد سیاسی بر این سپهرها سلطه یابد.
• بدین سان «انکارِ مختومِ انسان» تمامیتِ هستیِ انسانی را به عهده گرفته است.

جامعه نمایش - گی دوبور