- بانو مری زیبا! چطور ممکن بود بمیرد؟
- - آن هم از سل! اما این راهی است که عهد بسته-ام بپیمایم.
- آرزو می-کنم هر آن که را دوست می-دارم، به این بیماری لطیف گرفتار آید.
- چه باشکوه است! ترک گفتنِ دنیا در هنگامه-ی جوششِ خونِ جوانی - با دلی آکنده از شیدایی - تنی سراپا آتش - در میانِ یادگارهای روزهای خوشتر - در خزانِ سال - و تا ابد مدفون شدن در برگ-های پرشکوهِ پاییزی!
- بانو مری این-گونه درگذشت.
6 Comments
بسیار عالی
خیلی زیبا بود
فوق العاده
ادگار الن پو نویسنده ای نو آور
درست است!
موافقم