نیچه: انسان مدرن
جولای 3, 2020فروید: اجبار به تکرار
جولای 4, 2020
- آدمِ خیّری که پس از مدتی همه ی افرادِ تحتِ سرپرستی اش او را با خشم رها می کنند، هرچند در موقعیتی دیگر این افراد ممکن بود با یکدیگر بسیار متفاوت باشند، و به نظر می رسد که او محکوم به چشیدنِ تمامیِ طعمِ تلخِ ناسپاسی شده است؛
- یا انسانی که در جریانِ زندگی اش بارها و بارها کسی را در جایگاهِ اقتدارِ خصوصی و عمومی قرار می دهد، و سپس بعد از زمانی معین، خودِ آن اقتدار را واژگون می کند و فردِ مقتدرِ جدیدی را به جای قبلی می نشاند؛
- یا باز مثل عاشقی که تمام ماجراهای عشقی اش یا یک زن از مراحلِ مشابهی می گذرد و به نتایجِ مشابهی می رسد.
- این جریانِ «تکرارِ مداومِ همان چیز» سبب هیچ گونه شگفتی برای ما نمی شود؛ آن هم زمانی که آن را با رفتارِ فعالِ فردِ موردنظر ربط دهیم و زمانی که بتوانیم نشانه ی شخصیتی اساسی را کشف کنیم، که همواره دست نخورده باقی می ماند و ناگزیر است در تکرارِ همان تجارب خود را نشان دهد.
- ما بسیار بیشتر تحت تاثیر مواردی قرار می گیریم که در طی آن به نظر می رسد فردِ موردنظر تجربه ای منفعل از سر می گذراند، تجربه ای که او بر آن هیچ تاثیری ندارد، اما در جریانِ آن، او با تکرارِ همان سرنوشتِ مقدر روبه رو می شود.
ورای اصل لذت - زیگموند فروید