نشر شدت

• تقریبا تمام انرژی ای که دستگاهِ ذهنی از آن آکنده شده است از تکانه های غریزیِ ذاتیِ آن نشات می گیرد.
• اما اینها اجازه نمی یابند که به همان مرحله ی تحول ارتقا یابند.
•  در جریانِ امور بارها و بارها اتفاق می افتد که غرایز منفرد یا بخش هایی از غرایز در اهداف و نیازهای خود با مابقی غرایز ناسازگار شوند، غرایزی که می توانند در وحدتِ منحصر به فردِ «خود» ادغام شوند.
• بنابراین غرایز دسته ی اول را فرآیندِ سرکوب می تواند از این وحدت جدا سازد و آنها را در سطوحِ پایینِ تحولِ روانی نگه دارد و اول از همه راهِ ارضای آنها را قطع می کند.
• اگر آنها متعاقبا موفق شوند که با گذار از راه های حاشیه ای به ارضای مستقیم یا جایگزین دست یابند - همان طور که به سهولت در مورد غرایزِ جنسیِ سرکوب شده رخ می دهد - این رخداد که در موارد دیگر می توانست فرصتی برای لذت باشد، به وسیله ی «خود» به عنوان عدم لذت، احساس و درک می شود.
• در نتیجه تضادِ کهنه ای که با سرکوب پایان می گیرد، شکافِ تازه ای در اصلِ لذت رخ می دهد، آن هم درست در زمانی که غرایزی معین می کوشند تا در تطابق با این اصل، لذتِ تازه ای کسب کنند.

ورای اصل لذت - زیگموند فروید