نشر شدت

• رژیمِ کنونیِ آلمان ...، این نمایشِ هیچ-بودگیِ رژیمِ سابق در انتظارِ جهانیان، ... صرفا در حکمِ کمدینِ نظمی جهانی است که قهرمانانِ واقعی اش مرده اند.
• تاریخ چیزی را از قلم نمی اندازد و از مراحلِ بسیاری می گذرد تا شکلی منسوخ را به خاک سپارد.
• آخرین مرحله ی تحولِ یک شکلِ جهان - تاریخیْ کمدیِ آن است.
• خدایانِ یونان که در پرومته در زنجیرِ آشیل از قبل زخمی مهلک خورده بودند، باید یک بارِ دیگر نیز می مردند - این بار مرگی کمیک - در مکالماتِ لوسین.
• چرا تاریخ چنین مسیری را دنبال می کند؟
• تا نوعِ بشر بتواند شادمانه با گذشته اش وداع کند.

نقد فلسفه حق هگل - کارل مارکس