- میان حالتی که آزادیِ من یا قلمرو من توسط جامعه محدود شده است، تفاوت وجود دارد.
- اگر موضوع فقط اولی باشد، آن یک ائتلاف، یک توافق، یک اتحاد است؛ اما اگر قلمروِ خود به نابودی تهدید تهدید شده است، آن قدرتی از خود، قدرتی ورای من، چیزی دست نایافتی توسط من است که من مسلما آن را ستایش کرده، میپرستم، تکریم کرده، احترام میگذارم، اما نمیتوانم آن را رام کرده و مصرف کنم، و این دلیلِ آن است که من کنارهگیری کرده است.
- او با کنارهگیریِ من، با چشمپوشی از خود، با بیروح بودنِ من، که حقارت نامیده میشود، وجود دارد.
- حقارتِ من شجاعت او را میسازد، سلطهپذیری من سلطنت او را میسازد.
خود و آنچه ازوست - ماکس اشتیرنر - ترجمه: نیما حیاتی مهر - نشر شدت