- انسان بالغ و جوان با این واقعیت متمایز می شوند که انسانِ بالغْ جهان را آنگونه که هست، می پذیرد بهجای آنکه همه جا آن را چیزی ناقص تصور کرده باشد و بخواهد که بهبودش بخشد و به شکلِ ایدهآلِ خودش درآورد.
- در انسان بالغ این تصور که او باید با جهان بر اساسِ منفعتِ خودش و نه بر اساسِ ایده آلهایش تعامل داشته باشد، تحکم مییابد.
- ...
- تا زمانی که فرد به خودِجسمانی اش عشق نورزد و لذت را به درونِ خودش به عنوانِ جانداری از گوشت و خون وارد نکند - ما این را در انسانِ بالغ می یابیم- نمیتواند منفعتی شخصی یا خودمدارانه دارا شود.
- منفعتی نه فقط برای روحمان بلکه برای ارضای کامل، ارضاشدنی با همهی وجود، منفعتی خودخواهانه.
خود و آنچه ازوست - ماکس اشتیرنر - ترجمه: نیما حیاتی مهر - نشر شدت