نشر شدت

• باید به خاطر سپرد که یکی از مهم ترین کارکردهای ایدئولوژی، پنهان کردنِ روابطِ آشکارِ قدرت است که در یک لحظه ی خاصِ تاریخی در جامعه حکمفرما می شود؛ آن هم از این طریق که آنان را بخشی از نظمِ لایزال و طبیعیِ چیزها نشان می دهد.
• همین طور باید به یاد داشت که قدرتِ نمادین نامرئی است و تنها با همدستی و مشارکتِ کسانی اعمال می شود که نمی توان آنان را از این حیث بازشناخت که آیا تسلیمِ آن هستند و یا آن را به کار می گیرند.
• هنرمندانِ زن بیشتر از معاصرانِ مردِ خود از تحریکاتِ گفتمان های ایدئولوژیک مصون نیستند، و همینطور نباید خیالبافی کرد که مردانِ مسلط، خیانتکارانه یا حتی آگاهانه ایده های خود را بر زنان تحمیل می کنند. به باور میشل فوکو، قدرت تنها در شرایطی قابل پذیرش است «که بخشِ قابل توجهی از خود را پنهان کند.»
• گفتمان پدرسالارانه ی قدرت بر زنان، خود را در زیرِ حجابِ امرِ «طبیعی» - در واقع امر «منطقی» - پنهان می کند.

زن، هنر و قدرت - لیندا ناکلین