نشر شدت

• برگسون عملکردِ سینما و ادراک را مشابه یکدیگر می‌داند و می‌گوید همانگونه که سینما حرکتِ کاذب ایجاد می‌کند، ما نیز در هنگامِ ادراک کردن، حرکتِ کاذب پدید می‌آوریم.
• دلوز نیز اشاره می‌کند که ما سینما را بدون اطلاع و آگاهی داشتن از آن خلق می‌کنیم.
• برگسون می‌افزاید که در طول تاریخ فلسفه نیز آگاهیِ فلسفی همواره به همین منوال عمل کرده است،
• چرا که فلسفه همواره در پی بنا کردنِ صیروریت از خلالِ ایده‌های ابدی، فرم‌های تغییرناپذیر و تصاویرِ ثابت بوده است و به نوبه‌ی خود اسبابِ ایجاد حرکتِ کاذبی بوده است که به واقع در آن هیچ چیز در تغییر و در حال تبدیل نیست و مسئله‌ی وجودِ زمان نیز در آن مطرح نمی‌باشد.
• لذا ثمره‌ی پیدایش سینما برای برگسون، فراهم کردنِ مجالی برای آشکار شدنِ روشِ ادراکِ انسانی (که همواره با نشات گرفتن از نقاطِ دیدِ ثابت و یا کلیشه‌های لحظه‌ای و آنی، موجبِ خلقِ صیرورت می‌شود) و فهمِ فرآیند ادراکِ طبیعی است.

از کتاب دلوز، فلسفه و سینما