- اگر بدانم که جسم سنگین است، این آگاهی را آگاهی به سنگینیِ جسم می-نامند.
- اما من، علاوه بر این می-دانم که این را می-دانم.
- یعنی آگاه به این آگاهی هستم. این دانشِ آگاه بودن به آگاهی، صورتِ عالی-تری از آگاهی ست که همچون «من می-اندیشم» مداوم همه-ی اندیشیدنِ مرا همراهی می-کند.
- یا در واقع باید همراهی کند.
- از طریقِ دخالتِ مداومِ این «من می-اندیشم» است که بنیاد امکان عینیت (ابژکتیویته) فراهم می-شود.
امانوئل کانت - سنجش خرد ناب -ترجمه: میر شمسالدین ادیب سلطانی