- «دروغِ پارسایانه»، آن میراثِ همه ی فیلسوفان و دینیارانی که بشریت را «بهبود» بخشیده اند.
- نه مانو، نه افلاطون، نه کنفسیوس، نه آموزگارانِ یهودیت و مسیحیت هیچیک درباره ی حقِ دروغ گفتنِ خویش تردید نکرده اند. چنان که درباره ی تمامیِ حق های دیگر نیز...
- تمامیِ وسایلی که با آن ها بنا بوده است بشریت اخلاقی شود، از بیخ و بن غیراخلاقی بوده اند.