نشر شدت

• بین تواناییِ سازگارشده ی زنان - عدمِ وجودِ قدرتِ تعین بخشیدن به خویش - در قلمروی نظمِ اجتماعی و فقدانِ قدرتِ مفصل بندیِ یک نقدِ منفی در حوزه ی بازنماییِ تصویری، شباهتی وجود دارد.
• در هر دو مورد، خطرِ اتهام به خشکه مقدسی و خامی، ردِ اقتدارِ پدرسالارانه را برای زن مشکل می کند.
• کمال و آزمودگی، به آموخته شدن، آزموده شدن و از لحاظِ زیبایی شناسی تیزبین شدن - البته تحت تعاریفِ مردانه - ادراکِ اولیه ی زنان از ظلم، خشم و منفی بودن را متزلزل کرده اند.
• نیاز به تطبیق یافتن، نیازِ باطنی به مخالفت با کسی که در نظم پدرسالارانه و گفتمان هایش قرار دارد، گریزناپذیر است، به طوری که این نیاز خودش را در عمیق ترین لایه های ناخودآگاه ثبت می کند و همان تعاریفِ خود-به-مثابه ی-زن را در جامعه ی ما - و تقریبا سایر جوامعی که از آنها مطلعیم - مشخص می کند.

زن، هنر و قدرت - لیندا ناکلین