نشر شدت

سوالاتی با ماهیتِ الهیاتی به طرز عجیبی فکرم را به خود مشغول کرده بود. برای مثال.

1. چه‌قدر اتکا به این نظریه ارزش دارد که حوا، نه از دنده‌ی آدم، بلکه از غده‌ای در چربی ران‌اش (پشت‌اش؟) بیرون آمده؟
2. آیا مار می‌خزیده، یا همان‌طور که کومِستُر (Comestor) اذعان می‌کند، صاف و عمودی راه می‌رفته؟
3. آیا مریم از راهِ گوش آبستن شد، همانطور که آگوستین و ادوبارد (Adobard) تاکید می‌کنند؟
4. چند وقت دیگر باید منتظر دجال بمانیم؟
5. آیا واقعا مهم است که با کدام دست خودمان را پاک کنیم؟
6. بناست آدم در مورد سوگند ایرلندی که بومیان با دست راست روی بقایای قدیسان و با دست چپ روی نره یاد می‌کنند، چه فکری بکند؟
7. آیا طبیعت سبت را به جا می‌آورد؟
8. آیا حقیقت دارد که شیاطین درد و زجرِ دوزخ را حس نمی‌کنند؟
9. الهیاتِ جبری کرِیگ (Craig). بناست آدم در این‌باره چه فکری بکند؟
10. آیا حقیقت دارد که سِن‌روک (Saint-Roch) در نوزادی در روزهای چهارشنبه و جمعه از شیر خوردن امتناع می‌کرد؟
11. بناست آدم در مورد تکفیر انگل‌های اجتماع در قرن شانزدهم چه فکری بکند؟
12. آیا آدم بناست کار پینه‌دوز ایتالیایی لُوات (Lovat) را تایید کند که، در حالی که دوگندش را بریده بود، خودش را مصلوب کرد؟
13. حق پیش از تکوینِ جهان، با خود چه می‌کرده؟
14. آیا رویت سعیده بدل به منشا ملال نمی‌شود، در نهایت؟
15. آیا حقیقت دارد که رنج یهودا در روزهای شنبه به حالت تعلیق درمی‌آید؟
16. اگر عشای ربانی برای مردگان از اول تا آخر برای زندگان خوانده شود، چه؟

و قطعه‌ی کوایتیستِ (quietist) زیبای پدر را از بَر خواندم. ای پدر ما که دیگر نه در آسمان هستی نه بر زمین یا در دوزخ، نه می‌خواهم، نه آرزو دارم که نام‌ات متبرک باشد، خود می‌دانی که چه چیز تو را برازنده‌تر است و الخ.

ملوی - ساموئل بکت