رمان ژوکوند اولین داستان از «سری داستان های مردن» به قلم نیما حیاتی مهر است. داستاهای هر جلد از جلدهای سری داستان های مردن از یکدیگر مستقل هستند و دنباله ی هم نیستند.
زمینه ی اصلی در داستان مونولوگ هایی از سوی شخصیت های اصلی است که مضامینی روانشناسانه و روان پریشانه دارند. جذابیت داستان ها در کشاکش هایی است که سوژه ی داستان در درونِ خود دارد و گفتگوهایی که با خود انجام می دهد. به یک بیان داستان های مردن، داستان های نبردِ فرد با خودش هستند.
نویسنده ی این سری کتاب ها، نیما حیاتی مهر، نویسنده، مترجم و تحلیل گر ایرانی است که از آثار دیگر او که در همین نشر به چاپ رسیده می توان به رمان «سرزمین جرگه های نیستی» اشاره کرد. از وی همچنین ترجمه های فلسفی و نقدها تحلیل هایی پیرامون هنر، علم، فلسفه و جامعه شناسی در بخش نقدها و بررسی ها منتشر گشته است.
از کتاب:
«از خودم می پرسم آیا میشود دانه های زمین ریخته ی برنج را دوباره به همان ترتیبی که بر زمین افتاده اند به جای نخست بازگرداند؟
آیا می توان فهمید که اولین قطره ی باران که از ابر به زمین رسیده کدام بوده است؟
آیا می توان؟ آیا می توان فهمید که کدام احساس از کجا و دقیقا اولین بار در چه شرایطی در هزارتوی بیپایان ذهن ما در گوشه ای مستتر از درون کدام لانه ی تاریک موشی که خود هزارتویی دیگر است، سرش را بیرون آورده و کی برای اولین بار جیغی کوتاه کشیده و کی برای نخستین و آخرین بار از دور نگاهی به آن دالان موش اکنون کوچک شده انداخته و با خود گفته که من سالار این دالان های پیچاپیچ هستم؟
آیا می توان؟ آیا می توان شن های ساحل را پس از آنکه با دست های پرشیطنت به هم زدیم، دوباره به جای اول برگردانیم یا دستکم بدانیم ترتیب اول یا علت نخست چه بوده است؟ آیا اول-ای وجود دارد؟
پاسخ من به تمامی این پرسش ها یک چیز است: آری.
آری میتوان دانه های برنج و ترتیب قطره های باران و ناله های احساسات موشواره و نظم شن ها را پیدا کرد؛ اما به رنج.
به رنجی که در آن رنجبر خویشتنِ خویش را دیگر نخواهد شناخت. قصد من از نوشتن این روایت همین است که بگویم می توانم. اما کیست که بتواند آن را اثبات کند؟
همیشه زمانی راه دستیابی توسط دیگران گشوده میشود که هدف یا نابود و ناپدید شده یا دیگر به هر دلیلی ارزشی ندارد. هیچکس با شما رقابت نمیکند اگر بخواهید مدفوع سگی را از خیابان بردارید یا کلکسیونی از خاک ریخته بر هر خیابان شهر را جمع کنید. هیچ بیماری برای رزور وقت جهت دیدن قصابی که به تازگی پزشک شده است، شما را به کناری نمیزند و کسی نمیخواهد قبل از شما سراغ دندانپزشکی برود که تکهای خون در میان موهایاش خشک شده است. برای رسیدن به گواهی اتمام مدرسهتان هیچکس با شما مسابقهی دو نمیدهد و کسی نقشه نمیچیند تا آن دفتر نقاشی کهنهی یادگار کودکیتان را از چنگ شما برباید.
دیوانگان در برابر چشم‌های ناظر و قضاوتگر پرمداراترند.
نویسنده کتاب:
نیما حیاتی مهر نویسنده و مترجم ایرانی است. از ترجمه های او می توان به کتاب های «کاربرد لذت» و «مراقبت از خود» نوشته میشل فوکو و کتاب سترگ و بُرنده ی «خود و آنچه ازوست» نوشته ی ماکس اشتیرنر اشاره کرد. از رمان های او علاوه بر ژوکوند می توان به «داستان سرزمین (جلد اول): سرزمین جرگه های نیستی» و «داستان سرزمین (جلد دوم): سرزمین ریگ های فروزان» و «سری داستان های مردن(داستان دوم): مرده ریگ» اشاره کرد.
