نشر شدت

• از خود بیگانگیِ تماشاگر به سودِ موضوعِ نظاره شده ( که نتیجه‌ی فعالیتِ ناخودآگاهِ خودِ اوست) این‌گونه بیان می‌شود که:
• او هر چه بیشتر نظاره می‌کند کمتر زندگی می‌کند؛ هر چه بیشتر می‌پذیرد خود را در تصاویرِ غالبِ نیاز بازشناسد، کمتر هستی و میلِ خود را می‌فهمد.
• بیرونی بودنِ نمایش نسبت به انسانِ عامل در این امر نمودار می‌گردد که حرکاتِ او دیگر نه از آنِ خودش، بلکه از آنِ کسِ دیگری است که آن‌ها را به او باز می‌نمایاند.
• از همین رو، تماشاگر هیچ‌جا در خانه‌ی خود بودن نمی‌کند، زیرا نمایش در همه‌جا هست.

جامعه نمایش - گی دوبور