نشر شدت

• خواستگاهِ نمایش تضییعِ وحدتِ جهان است، و گسترش‌یابیِ غول‌آسایِ نمایش بیانگرِ تمامیتِ این تضییع است:
• انتزاعِ هر کارِ جزئیِ خاص و انتزاعِ کلی و عامِ تولیدِ مجموعه‌وار به طور کامل در نمایش ترجمه می‌شود که شیوه‌ی انضمامیِ هستی‌اش همانا انتزاع است.
• در نمایش جزئی از جهان در برابرِ جهان بازنموده می‌شود، و برتر از آن قرار می‌گیرد.
• نمایش چیزی جز زبانِ مشترکِ این جداسازی نیست. آنچه تماشاگران را به هم مرتبط می‌کند، چیزی جز رابطه‌ای بی‌برگشت با همان مرکزِ حافظِ انزوای‌شان نیست.
• نمایشْ چیزهای جداشده را گردِ هم می‌آورد، منتها آن‌ها را به حیثِ چیزهای جدا شده گردِ هم می‌آورد.

جامعه نمایش - گی دوبور