نشر شدت

• نمایش توامان به صورتِ خودِ جامعه، جزئی از جامعه و ابزارِ یکپارچه‌سازیِ آن نمودار می‌شود.
• به حیثِ خودِ جامعه، نمایش صریحا شاخه‌ای است که هر نگاه و هر آگاهی را متمرکز می‌کند. این شاخه درست به علتِ جدا بودن‌اش جایِ نگاهِ فریفته و اگاهیِ کاذب است؛ و یکپارچه‌سازی‌ای که به انجام می‌رساند چیزی جز زبانِ رسمیِ جدایی‌سازیِ تعمیم‌یافته نیست.
• نمایش نه مجموعه‌ای از تصاویر، بلکه رابطه‌ای است اجتماعی میان اشخاص که از طریقِ تصاویرْ واسطه‌ای شده است.
• نمایش نمی‌تواند به مثابه اجحاف و فریبِ جهانِ بینش، فرآورده‌ی فنونِ پخشِ انبوه‌وارِ تصاویر، دریافته شود. نمایش بیشتر جهان‌بینی است که تبدیل به واقع شده و ترجمانِ مادی یافته است. جهان‌بینی‌ای است که عینیت یافته.

جامعه نمایش - گی دوبور