- اندیشه ی روشنگری به واسطه ی اینکه میراثی بورژوایی است، در خود محافظه کاری و ضرورت حفظ وضعیت موجود را بازتولید می کند و فرد را به تهذیب نفس می انگارد.
- ضرورت به صورت پیش فرضی نادیدنی هر نوع اندیشه ی خارج از چهارچوب را به نام ایده آل گری و ترسیم بهشت های ناممکن طرد می کند.