نشر شدت

• بویایی از جهاتی، به اقتضای ماهیتِ غنی و نامحسوس و توصیف‌ناپذیر حس‌های بویایی، رازآمیزترینِ همه‌ی حواس است. اکرمن (1990) آن را «حسی خاموش؛ حسی بدونِ کلمات» می‌نامد.
• هر چند چیزی ناگفتنی درباره‌ی هر حسی در کار است، سایرِ حواس ویژگی‌هایی دارند که توصیف را تسهیل می‌کنند.
• تجربه‌های بصری و شنیداری ساختارِ ترکیباتیِ پیچیده‌ای دارند که می‌شود توصیف‌اش کرد. تجربه‌های بساوایی و چشایی عموما از تماس مستقیم با یک شیء به وجود می‌آیند و از طریق ارجاع به همین اشیا قاموس توصیفی غنی‌ای ساخته شده‌ است.
• بویایی از جهت ساختار ظاهری چندان چیزی ندارد و بسیاری وقت‌ها از هر چیز ظاهری‌ای رها است، و در خمینه‌ی حسی ما همچنان حضوری بدوی دارد. (شاید حیوانات بتوانند عملکرد بهتری داشته باشند).
• شاید این بدویت تا حدی ناشی از فرایند شیار-و-کلیدی باشد که گیرنده‌های بویایی ما از طریق‌اش به سنخ‌های گوناگون مولکول‌ها حساس‌اند. اینکه قسم خاصی از مولکول موجب پیدایش این قسم ادراک می‌شود، دیمی به نظر می‌رسد، اما واقعا موجب پیدایش‌اش می‌شود.

ذهن آگاه - در جستجوی نظریه‌ای بنیادی - دیوید چالمرز