نشر شدت

درباره ی نویسنده و کتاب:

« انسان آنی ست که از چیزها می‌سازد.»

ماکس اشتیرنر را بنیان­گذار مکتب خودمداری می ­شناسند. او یکی از مهم­ترین فلاسفه ­ی خارج از جریان فلسفه است و شاید در میان هگلی­ های جوان باهوش­ترین و در عین حال عجیب­ترینِ آن­ها باشد.

به این کتاب لقب بمب داده ­اند و به‌درستی می­ توان گفت بیشتر یک بمب است تا کتاب. بمبی که در آلمان قرن نوزده زمانی که سیل فیلسوفان بزرگ و کوچک در حال سیست م­سازی و چیدن بایدها و نبایدهایشان روی هم بودند منفجر شد و هرکدام را به سمتی پرتاب کرد. ژنده ­پوشانِ سوسیالیست و کمونیسم به یک‌سو، قدیسانی چون هگل و فویرباخِ اخلاق‌گرا را به سویی دیگر و برونو باوئر و دیگر بشرپرستان را به سویی دیگر.

مباحث کتاب:

این کتاب در دو جلد آماده شده است که جلد اول، «انسان» نام دارد و جلد دوم «من»

• جلدِ 2 این کتاب شامل فصول زیر است:

بخش دوم: من

I. قلمرو خود

II. دارنده

I. قدرت من

II. مراوده­ی من

III. لذتِ شخصیِ من

III. یگانه

بخش هایی از کتاب:

ما عادت کرده‌ایم تا دولت‌ها را براساس روش‌های متفاوتی که در آن‌ها «قدرتِ برتر» توزیع می‌شود، طبقه‌بندی کنیم. اگر یک فرد آن را داشته باشد، سلطنتِ مطلقه است؛ اگر همه آن را داشته باشند، مردم‌سالاری ست؛ و ازاین­دست . پس قدرت برتر! قدرت علیه چه کسی؟ علیه فرد و «خواست شخصی‌اش». دولت از «خشونت» استفاده می‌کند و نام خشونت­ش را «قانون» می‌گذارد؛ و خشونتِ فرد را «جرم» می‌نامد. پس جرم آن چیزی ست که به خشونتِ فردی می‌گویند؛ و تنها با جرم است که او بر خشونتِ دولت غلبه می‌یابد، زمانی که فکر می‌کند که دولت ورای او نیست و او ورای دولت است.

ضعف ما در این نیست که با دیگران در تضادیم، بلکه در این است که ما کاملا این‌گونه نیستیم؛ اینکه ما به طور کامل از آن‌ها جدا نیستیم یا این که ما به دنبال یک «مشارکت»، یک «رابطه» هستیم که در این مشارکت یک ایده­ال داریم. یک ایمان، یک خدا، یک ایده، یک کلاه برای همه. اگر همه زیر یک کلاه روند قطعا دیگر نیاز نخواهد بود که کسی در برابرِ دیگری کلاه­اش را از سر بردارد.

کلِ پرسشِ آزادیِ مطبوعات وقتی که با عنوان «حقِ مردم» مدعیِ آن شوند، وارونه می‌شود. آزادیِ مطبوعات تنها یک حق است یا بهتر از آنْ‌ْ قدرتِ فرد است. اگر مردم آزادیِ مطبوعات داشته باشند آن زمان من با اینکه در میان مردم هستم، آن را ندارم؛ آزادی مردم، آزادی من نیست و آزادی مطبوعات به عنوان یک آزادیِ مردمی در کنارش باید یک قانونِ مطبوعات علیه من داشته باشد.

این موضوع باید همه­جا علیه تلاش‌های امروزی برای آزادی تاکید شود:

آزادی مردم، آزادی من نیست!

فقر تنها زمانی می‌تواند از بین رود که من به عنوان یک خود، ارزش را از خودم درک کنم، زمانی که من به خودم ارزش می‌دهم و خودم قیمتِ خودم را تعیین می‌کنم. من باید در این جهان به شورش برخیزد.

ترجمه کتاب:

ترجمه ی کتاب «خود و آنچه ازوست» توسط نیما حیاتی مهر نویسنده و مترجم ایرانی انجام شده و توسط نشر شدت به چاپ رسیده است. او همچنین کتاب های «کاربرد لذت» و  «مراقبت از خود» از میشل فوکو از سری کتاب های تاریخ جنسیت را ترجمه کرده است که هر دو کتاب توسط نشر شدت به چاپ رسیده اند.

از نیما حیاتی مهر همچنین رمان های «ژوکوند»، «داستان سرزمین (جلد اول): سرزمین جرگه های نیستی» و «داستان سرزمین (جلد دوم): سرزمین ریگ های فروزان» و «مرده ریگ» به انتشار رسیده اند.