نشر شدت

کتاب دو درس از حیوان و انسان

نوشته : ژیلبر سیمندن

ترجمه: پیمان غلامی

درباره کتاب:

روان‌شناسی به‌طور سنتی آنچه را ذهن، نفس‌، آگاهی، و الخ می‌خوانیم مطالعه می‌کند. اما آیا دلیلی برای همین جنس مطالعات در حیوانات هم وجود دارد؟ درهرحال، روان‌شناسان حیوانی به‌هیچ‌رو دست به چنین کاری نمی‌زنند. آیا نباید در عوض به مطالعه‌ی غریزه روی بیاورند؟ ولی روان‌شناسی عملا هر دو را بررسی می‌کند: انسان و حیوان. روان‌شناسی رفتارهای هوشمند یا غریزی را به یک اندازه در انسان‌ها و حیوانات بررسی می‌کند. از این منظر، روان‌شناسی حیات انسانی و حیات حیوانی را مورد مطالعه قرار می‌دهد.  تمایز سنتی بین هوش و غریزه ابتدا به این جهت از کار درآمد که سرشت حیات و رفتارهای انسانی با حیات و رفتارهای حیوانی را در تقابل قرار دهد: این تمایز نمی‌گذارد که تفاوتی بین روان‌شناسی انسان و روان‌شناسی حیوانی پدید آید. در نتیجه، این‌که تأملی سطحی همچون روان‌شناسی می‌تواند با تکیه بر تمایز بین رفتارهای به‌راستی انسانی و رفتارهای حیوانی بنیان یابد، تا اندازه‌ای دشواری تمایزگذاری بین این دو را نشان می‌دهد. روان‌شناسی عمومی مسأله‌ی حیات، یگانگی حیات انسانی و حیوانی، و رابطه‌اش با هوش، عادت، و غریزه را مطرح می‌کند.