- حسِ بیرونیِ مکان-مندی تحت حسِ درونیِ زمان-مندی قرار دارد.
- همه-ی امور مکانی می-باید به طور زمانی به نگرش درآیند، در حالی که همه-ی امور زمانی لازم نیست حتما به طور مکانی به نگرش درآیند...
- خواه شیء-های بیرونی چنان برابرایستاهای خود را داشته باشند، خواه نداشته باشند، باز فی-النفسه، چنان تعین-های ذهن به حالتِ درونیِ ما متعل-اند: ولی چون این حالتِ درونی زیرشرطِ صوریِ نگرش درونی قرار دارد، پس زمان شرطِ پیشینِ همه-ی پدیدارها ست.
امانوئل کانت - سنجش خرد ناب -ترجمه: میر شمسالدین ادیب سلطانی